Funkcja budynku: Magazynowa
Lokalizacja: ul. Dekerta 47, Kraków
Zakres prac: Remont i przebudowa elewacji – projekt
Rola IEC w procesie inwestycyjnym: Inwestor zastępczy
Data planowanej inwestycji: 2021 r.
Opis: Budynek, którego projekt remontu i przebudowy prowadził IEC w roli inwestora zastępczego, stanowi część kompleksu magazynowo – biurowego pełniącego niegdyś funkcję chłodni portowej. W skład zabudowy wchodzą również inne mniejsze obiekty: biurowy i dawna maszynownia. Kompleks wzniesiony został na zlecenie Rządu Generalnego Gubernatorstwa podczas II Wojny Światowej. Autorem projektu był arch. Witold Marcinkowski.
Budynek będący przedmiotem projektu dzieli się na trzy, rozdzielone dylatacją części: trzon oraz skrzydła wschodnie i zachodnie. Poszczególne człony mają zróżnicowaną wysokość. Budynek chłodni jest monolitycznym blokiem o wysokości pięciu kondygnacji i posiada charakterystyczne jednolite elewacje, urozmaicone wertykalnie pilastrami. Jedyne okna bocznych skrzydeł, które znajdowały się na czwartym piętrze, obecnie są zamurowane. Okna, które znajdują się w ryzalitach północnym i południowym głównego środkowego członu, doświetlają przede wszystkim klatki schodowe. Budynek wieńczy dekoracyjny gzyms ukształtowany z pionowo ustawionych cegieł, nakrytych mocno wysuniętą betonowa płytą.
Opracowany projekt przewiduje remont i przebudowę elewacji polegające na wymianie i odtworzeniu okien oraz wykonaniu nowych otworów okiennych i drzwiowych, wraz z remontem betonowej rampy, oraz z wykonaniem instalacji elektrycznych w celu iluminacji elewacji. W ramach niniejszej inwestycji planuje się wykonanie nowej ślusarki okiennej i drzwiowej, swą formą i podziałami nawiązującej do stolarki historycznej- analogicznie do materiałów archiwalnych z Archiwum Narodowego. Poprzez przywrócenie historycznej formy stolarki ( m. in. w bryle maszynowni przywrócono otwory okienne oraz oryginalne podziały ślusarki ) projekt zakłada przywrócenie budynkowi pierwotnych walorów stylowych i architektonicznych przy jednoczesny zachowaniu budynku jako dominanty architektonicznej. Bryła obiektu pozostaje bez zmian w stosunku do stanu istniejącego, a projektowana forma okien podkreśla monumentalny charakter budowli.
